Als beeldend kunstenaar richt ik me op het vertellen van verloren of vergeten vrouwenverhalen, met als doel deze verhalen opnieuw een plek te geven in ons collectieve geheugen. Mijn werk fungeert als een tegenwicht tegen de geschiedschrijving die lange tijd gedomineerd is door mannelijke perspectieven. Het vertellen van deze ‘HERstories’ – persoonlijke en historische verhalen van vrouwen die geen stem hebben gekregen – is voor mij van essentieel belang om een evenwichtiger en inclusiever beeld van het verleden (de ‘HIStory’) te schetsen.
Mijn schilderijen zijn echter geen exacte reconstructies van wat is geweest, maar eerder interpretaties die zijn verweven met mijn eigen herinneringen, emoties en ervaringen. Op deze manier probeer ik een dialoog te creëren tussen heden en verleden en betrek ik de kijker in het herontdekken van deze vergeten verhalen.
AMOUREUS GEHEIM | SERIE: MAESTRO (2022)
Mijn werk is geworteld in onderzoek. Elk project begint met een studie naar de vrouwen die ik portretteer, waarbij ik historische bronnen, brieven, foto’s en persoonlijke getuigenissen gebruik om een beeld te vormen van hun leven en context. Deze verhalen vertaal ik naar series schilderijen waarin ik tijd en ruimte vervorm. Door anachronistische elementen toe te voegen – objecten of gebeurtenissen die niet in de tijdsperiode van de vrouw passen – creëer ik een vervreemdingseffect dat de kijker uitnodigt om verder te kijken dan de historische context en na te denken over hoe deze verhalen relevant blijven in onze hedendaagse samenleving.
De figuren in mijn schilderijen zijn vaak neutraal van gelaatstrekken, zonder duidelijke individuele kenmerken. Deze keuze dwingt de kijker om zelf in te vullen wat ontbreekt en moedigt een open interpretatie aan. Ik probeer niet te oordelen, maar juist ruimte te bieden voor verschillende perspectieven op het verleden. Door dit objectieve standpunt kunnen toeschouwers reflecteren op sociale structuren die toen bestonden, maar ook vandaag de dag nog doorwerken. Het doel van mijn werk is niet alleen om te herinneren, maar ook om bewustwording te creëren en bij te dragen aan een kritisch denken over hoe we naar geschiedenis en gender kijken.
Technieken en materialen
Mijn schildertechniek is gebaseerd op een combinatie van traditionele methoden en een intuïtieve, experimentele benadering. Ik gebruik ingetogen kleuren, vaak in gedeeltelijk vergrijsde of aardetinten, om een tijdloze sfeer op te roepen die past bij de historische thema’s die ik onderzoek. De sfeer van mijn werk is deels geïnspireerd door de negentiende-eeuwse kunstenaars die verbonden waren aan de historische plek Ewijckshoeve, waar ik ben opgegroeid. De melancholische en sobere werken van kunstenaars zoals Willem Witsen en W.B. Tholen hebben een blijvende invloed op mijn eigen werk, ook al verrast je dat misschien op het eerste gezicht.
COLLAGE VAN WERKEN GEMAAKT DOOR KUNSTENAARS OP OF ROND EWIJCKSHOEVE (1880 – 1920)
Ontwikkeling als kunstenaar
Mijn ontwikkeling als kunstenaar is niet via de traditionele route verlopen. Oorspronkelijk begon ik mijn carrière in de communicatie, waar ik mijn interesse voor verhalen ontdekte. Later maakte ik de overstap naar fotografie, waarbij het vastleggen van menselijke verhalen centraal stond. Het vertellen van vrouwenverhalen werd al snel een belangrijk thema in mijn fotografie. Het leverde me in 2017 de Dutch National Portrait Prize op. Tijdens de COVID-lockdown ontdekte ik echter de kracht van schilderen en besloot ik me volledig te richten op deze -voor mij- nieuwe kunstvorm. Schilderen biedt mij een diepere en meer fysieke connectie met mijn onderwerpen en geeft mij de vrijheid om verhalen op een meer abstracte en gelaagde manier te vertellen.
In de loop der jaren heb ik deelgenomen aan verschillende (internationale) tentoonstellingen en ben ik opgenomen in meerdere museum- en bedrijfscollecties. Mijn ambitie is om mijn onderzoek naar vrouwenverhalen verder uit te diepen en mijn werk op een bredere schaal toegankelijk te maken.