Onafhankelijk zijn is belangrijk voor me. Maar hoe onafhankelijk bén je eigenlijk, als je als kunstenaar vrijwel volledig leunt op een platform als Instagram? We weten inmiddels donders goed wie daar aan de touwtjes trekken en wat hun agenda is — en die heeft weinig met kunst te maken. Eerder met winst, data en controle. En toch moeten we het ervan hebben, als we willen dat mensen ons werk zien.
Het wordt pas echt wrang als het politiek gevoelig wordt. Censuur, algoritmes, schaduwban: het is al lang geen vergezochte doemdenkerij meer. En ja, er zijn alternatieven, maar wie zegt dat die over een tijdje niet met dezelfde gebreken kampen?
Daarom probeer ik iets op te bouwen dat van mij is. Mijn eigen nieuwsbrief, een direct lijntje tussen mijn werk en wie dat wil volgen. Het gaat langzaam, maar het voelt beter.
Ik moet denken aan het fantastische werk van Rotem Amizur. Haar collages hangen nu in Hudson, New York. Geen algoritme nodig om die te vinden en helemaal offline te bezichtigen. Als je in New York bent tenminste.
Bekijk het werk van Rotem Amizur:
insta: @rotemamizur
https://rotemamizur.com/