Onafhankelijk zijn is belangrijk voor me. Maar hoe onafhankelijk bén je eigenlijk, als je als kunstenaar vrijwel volledig leunt op een platform als Instagram? We weten inmiddels donders goed wie daar aan de touwtjes trekken en wat hun agenda is — en die heeft weinig met kunst te maken. Eerder met winst, data en controle. En toch moeten we het ervan hebben, als we willen dat mensen ons werk zien. Het wordt pas echt wrang als het politiek gevoelig wordt. Censuur, algoritmes, schaduwban: het is al lang geen vergezochte doemdenkerij meer. En ja, er zijn alternatieven, maar wie zegt dat …

Ik had een grote plant op mijn kast gezet. Daarboven had ze alle ruimte, het plafond is hoog en ze leek gelukkig. Tot ze doodging. Toen ze viel, vond ik haar onder aan de kast. Een zielig hoopje, kleiner ook dan ik me haar herinnerde. Ik voelde me schuldig. Had ik haar niet genoeg aandacht gegeven? Een paar dagen later stak er een nieuwe stek uit de grond. Troostrijk. Blijkbaar mocht ik het nog een keer proberen. En ook mijn vriendin Femke vroeg me op haar plantjes te passen. Mijn atelier bloeide op. Een paar maanden later haalde ze ze weer …

Ik loop graag naar mijn studio, liever dan ik fiets. Het is precies 5.000 stappen. Ik loop over de Nieuwmarkt en de Geldersekade, pak de pont naar IJplein en wandel dan langs het IJ naar mijn atelier op de Zamenhofstraat. Aan het einde van de middag loop ik dezelfde route terug. Kassa! 10.000 Stappen gezet. Mijn vriendin Annique doet het grondiger. Zij loopt al sinds oktober zo’n dertig kilometer per dag. Van het uiterste puntje van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland tot de meest zuidelijke klif van het Zuidereiland. De Te Araroa. Een wandeling met hoogte- en dieptepunten, letterlijk en figuurlijk. …

De muts moet op, anders bevries ik. De koptelefoon moet op, anders is het stil. De leesbril moet op, anders zie ik niks. Drie dingen. Mijn hoofd heeft ruimte voor twee. Ik probeer een volgorde. Eerst de muts, dan de bril, dan de koptelefoon. De bril zit klem. Eerst de muts, dan de koptelefoon, dan de bril. De bril wiebelt. Eerst de koptelefoon, dan de bril, dan de muts. De muts glijdt af. Het project PR:OUD van Sevilay Maria rekent af met het bekende beeld van oud worden door expliciet de focus te leggen op de kracht, de schoonheid en …